Een koukleum met lentekriebels

Vorige week was een uitgelezen kans om weer even lekker vitamine D op te snuiven. Je voelde het voorjaar gewoon in de lucht hangen! Bij mij doet dat altijd zoveel met mijn humeur. Ik ben echt gevoelig voor winterdipjes. Ik vind de feestdagen super gezellig, maar zodra deze voorbij zijn mag het van mij direct weer lente worden. Ik heb het ook altijd koud.. Niet een beetje, maar echt paarse vingers en neus, zelfs als ik gewoon binnen zit. Ik ben ondertussen dan ook de trotse eigenaar van een elektrische onderdeken, een elektrisch plaid voor op de bank, een elektrische kruik en van die warmtepit-dingen die je in de magnetron kan doen. Ik ben gewoon niet gemaakt voor de kou zeg ik dan ook maar altijd. Januari en februari vind ik ook altijd van die grijze, koude, donkere maanden die voorbij kruipen.

Maar dat zonnetje van vorige week heeft het wel weer wat beter gemaakt. Meteen die spring-vibes waar ik dan weer vrolijk van word. Goed idee dus om lekker met Luna (mijn lieve labrador) een grote wandeling te maken op een landgoed vlakbij. Ik had er nog nooit gelopen, maar met goede moed lekker aan het rondje begonnen. Het bleek alleen een rondje van ruim anderhalf uur te worden… Een rondje van zo’n 6,5 km… Wist ik veel, ik check dat soort dingen dus nooit van tevoren.

Met zere voeten en vier blaren rijker, belandde ik, maar ook Luna, als een dood vogeltje op de bank. Luna heeft uiteraard een legitieme reden: ze wordt in juni alweer elf jaar, dus zij mag moe zijn na zo’n wandeling (ze kan dit prima hebben, want is nog steeds super energiek). Ik heb helaas geen goede smoes. Gewoon totaal geen conditie. Goed om daar weer eens mee geconfronteerd te worden, misschien kan ik daar dan weer verandering in brengen.

Maar goed, we lopen daar dus lekker door de bossen en langs de weides en ondertussen ben ik dan aan het nadenken wat nou leuke nieuwe haakprojecten zouden kunnen zijn. Soms vind ik dat dan zo lastig om te bedenken, want ik wil veel te veel en alles lijkt me leuk. Dan schiet er weer een idee door mijn hoofd voor een leuk kussentje, dan is het weer een knuffel, of wat leuks voor Pasen.

Aan veel dingen begin ik vol enthousiasme. Maar het gebeurt vaak genoeg dat ik halverwege ben en denk: ‘dit zit er helemaal niet zo leuk uit als in mijn gedachten.’ Met veel irritatie wordt het project dan weer helemaal uit elkaar gehaald, of het komt op een grote stapel terecht met projecten waar ik binnenkort weer wat mee wil gaan doen (terwijl we allemaal weten dat ik die stapel nooit meer ga aanraken….)

Wat zou dan een leuk nieuw project zijn, iets wat ik nog niet eerder had gemaakt en wat ik zeker zou gaan afmaken? Ik ben zelf dol op dieren, en nu de zon weer wat meer warmte gaat afgeven en je de lente praktisch kunt ruiken zullen straks ook de paarden, schapen, koeien enzovoorts weer in de wei staan. Paarden ben ik zelf gek van, heb er ook eentje gehad, maar dit leek mij wel next level om te gaan haken. Schapen? Leuk, maar geen garen in huis om echt die vacht een beetje na te bootsen. Dan blijft de koe dus over. Nog nooit eerder gemaakt, maar leek me wel super leuk en de kleuren had ik in huis!

Na de wandeling mezelf dus maar lekker op de bank geïnstalleerd met mijn haakspullen en een goede serie. Die serie mag ook echt niet ontbreken. Ondanks dat ik vaak mijn ogen op mijn haakwerk heb en na zes seizoenen dus nog geen idee heb hoe de personages eruitzien, vind ik het heerlijk om iets aan te hebben staan. Ik volg het verhaal namelijk wel, en uiteraard kijk ik af en toe wel even op 😉.

Ondertussen is de koe af, komt binnenkort als product op de site, en ben ik aan het overwegen of ik het patroon ook toe ga voegen. Dan zal ik nog even een extra koe moeten haken om het proces op de foto te zetten voor in het patroon, maar ook dat is altijd weer leuk om te doen.

Voor nu ga ik eerst weer even wat nieuwe creaties bedenken. Mij lekker richten op wat projecten die in het paasthema passen. En allicht leuk om een paas-gerelateerd gratis patroon te gaan uitwerken in de blogs. Ik vermaak me voorlopig wel 😊.

Liefs, Margo